اسم السجين (اسم الشهرة) : عبد الرحمن فؤاد عبد الفتاح (بوشكاش)

النوع الاجتماعي : ذكر

تاريخ تحرير أو نشر الرسالة : 6/6/2014

السن وقت الاحتجاز: 20 عام

الوظيفة – نشاط بالمجال العام: طالب بكلية التجارة بجامعة القاهرة

مكان احتجاز المرسل : منطقة سجون/تأهيل وادي النطرون

شهادة بوشكاش عن أحداث سجن وادي النطرون

عن أحداث التعذيب فى سجن وادي النطرون :

فى الساعة 10 الصبح كنا بنبص من الشباك لقينا 3 عربيات أمن مركزي .. و4 ظباط قوات خاصة .. وبعدين سمعنا صوت ضرب نار عالي جدا كنا فاكرينه خرطوش وبعدنا عن الباب .. وكان رصاص صوت بعد كدا سمعنا اصوات الناس فى الزنازين التانية بتهتف وصوت ناس بتنضرب فجأة لقيناهم فتحوا علينا الزنزانة ونزلوا علينا ضرب بالعصيان والشوم فى

كل حته

واحد معانا اسمه سيد الغيطاني زق الظابط كان بيحاول يحمي نفسه خد اربع غرز في وشه وحصله شرخ فى إيده ده غير انه دخل اسبوع انفرادي تأديب ومترحلش معانا على النيابة ..

بعد الضرب وتكسير الضلوع وسط صريخنا والوجع إللي بياكل فينا خدوا منا كل حاجة وقلعونا كنا بالبوكسرات بس .. خرجونا بره فى الشمس وقعدنا غموا عيونا وربطوا ادينا ..

جه لواء كده من مصلحة السجون قعد يتكلم وهددونا كتير جدا بكلام نصه مش فاهم معناه .. قال أحنا مش خايفين من بتوع حقوق الإنسان مش هينفعوكوا .. واللواء قال : “تحت العنوان ده جمل كتير فاحنا ممكن نعمل معاكوا جملة جملة “.. أنا مفهمتش يقصد إيه ؟!

طبعا كسروا كل حاجة فى الزنزانة الكاتل وسخانات الماية .. إدوا هدومنا للجنائيين والأكل والسجاير إدوها للعساكر .. وكنا بنبقا 15 واحد فى زنزانة حطونا 25 واحد فى زنزانة مع الجنائيين

انا اضربت فى كل حته لكن رجلي وضهري كانوا اكتر حاجة وشعار نفس الكلام لكن ضهره متعلم عليه جامد .. عبدالرحمن اسامة والناس إللي كانت بتمتحن معاه فى طره جم بعد الضرب إللي حصل دخلوا وكنا احنا قاعدين بره

لما رحلونا عشان الجلسة رحنا بهدوم مقطعة على البوكسرات ولا معانا أكل ولا ماية ولا اي حاجة .. رحنا ومعانا كل التهديدات اللي سمعوهلنا وعلموا بيها على جسمنا ..

عرفنا ان التعذيب إللي اتعرضنا له كان بسبب انهم سمعوا ان في ناس هتضرب عن الطعام وده رعبهم جدا غير انهم منعوا التريض فى اليوم ده فبدأ ناس كتير من الزنازين تهتف بصوت عالي وتعترض ..

من ضمن التهديدات ان الزيارات إللي بنصبر نفسنا بيها وناخد أهلنا بحضن بنرمي فيه كل وجع وهم هتبقا من ورا السلك زي المجرمين او هيلغوها !! غير انهم غربوا ناس كتير لسجون تانية زي شريف من 6 أبريل اتنقل سجن الوادي الجديد .. و فرقونا على زنازين تانية مع الجنائيين .

تمت الشهادة

Testimony of Abdelrahman Foad known as Boshkash, student at Cairo University, a prisoner since the events of 16 January, when the police are broke into the University campus after clashes with students before the main gate of the University and the Faculty of Law.At 10 in the morning, we looked out the door of the prison, and there were three police cars and four Special Forces officers. We heard a loud sound of shooting; these were the balls of sound. After we heard the cry of the other prisoners in the cells nearby and the sound of people getting beaten.Suddenly, the police opened the cell and started beating us with sticks. One of us, called Al Sayed Khitani, pushed the officer to defend himself; took four scar on his face, his hand was broken and was put in solitary confinement for a week, and has not been sent with us to the Attorney General.After being beaten and humiliated, they stripped us and remove all left us only with our boxers, made us go outside in the sun, hid our eyes and our hands handcuffed. A Major General of the Department of prisoners began to threaten us with things we do not understand half; “Was not afraid of people out of human rights, they can do nothing to us,” and he added: “under this title, there are subtitles, we will do with you sentence by sentence “.I did not understand what he said. Of course, they all broke into the cell, the kettle and the water heater, took our clothes, our food to give to criminal prisoners and cigarettes to the police. We were 15 in the cell, have become 25 with criminal prisoners.was struck everywhere and my friend also Shear (student and prisoner for the same case), but his back is clearly marked. Our friend Abdelrahman Osama and others who passed their exams at Tora prison came after what happened.When they took us to go to the Attorney General, we are left with torn clothes, without food or drunk.What was done was because the police knew that prisoners go on a hunger strike; it scared them. Among the threats we heard they prohibit visits to look forward to see our parents and friends. Also, they send some of us to other prisons and to other cells with criminal prisoners

End of Testimony

Témoignage de Abdelrahman Foad, connu sous le nom de Boshkash, étudiant à l’Université du Caire, prisonnier depuis les événements du 16 Janvier, lorsque les forces de l’ordre sont rentré dans le campus de l’Université après des affrontements avec les étudiants devant la porte principal de l’Université et dans la Faculté de droit. A 10 heure le matin, on regarde par la porte de la prison, et on trouve trois voitures de police et quatres policiers des Forces Spéciales. On a entendu un son de tir fort; c’étaient des balles de son. Après, on a entendu le cri des autres prisonniers dans les cellules d’à coté et le bruit de gens on en train de se faire battre. Soudain, les policiers ont ouvert les cellules et ont commencé a nous frapper avec les batons. Un de nous, dénommé Sayed Al Khitani, a poussé le policier pour se défendre; a pris quatre cicatrice dans son visage, sa main a été cassé et a été mis en cellule solitaire pendant une semaine, et n’a pas été envoyé avec nous chez le Procurreur Général. Après avoir été battu et humilié, ils nous ont déshabillé et nous ont tout enlever, nous ont laissé seulement avec nos boxers, nous ont fait sortir dehors au soleil, nous ont caché les yeux et menoté nos mains. Un major général du Département des prisonniers a commencé a nous menacer avec des choses dont on a pas compris la moitié; “on a pas peur des gens là des droits de l’homme; ils ne peuvent rien nous faire” et il a ajouté: “en dessous de ce titre, il y a des sous-titres, on va faire avec vous phrase par phrase”. Je n’ai pas compris ce qu’il a dit. Bien sur, ils ont tous cassé dans la cellule, le bouilloire et le chauffage d’eau, ont pris nos habits, notre nourriture pour les donner aux prisonniers criminels et les cigarettes aux policiers. On était 15 dans la cellule, ont est devenu 25 avec les prisonniers criminels. J’ai été frappé partout et mon ami Shear aussi (étudiant et prisonnier pour la meme affaire) mais lui son dos est fortement marqué. Notre ami Abdelrahman Osama ainsi que les autres qui passait leur examens à la prison de Tora sont venus après ce qui s’est passé. Quand ils nous ont pris pour aller chez le Procureur général, on est parti avec des vetements déchirés, sans avoir ni bu ni manger. Ce qu’on a subi était parce que les policiers ont su que des prisonniers aller faire une grève de la faim; cela leur a fait peur. Parmi les menaces, on a entendu qu’ils interdiront les visites qu’on attend avec impatience pour voir nos parents et nos amis. Aussi, ils ont envoyer certains d’entre nous vers d’autres prisons et vers d’autres cellules avec les prisonniers criminels.